زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عامر بن حفص





ابویقظان عامر بن حفص سحیم عجیفی (م ۱۹۰ هـ)، از عالمان به اخبار و انساب در قرن دوم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابویقظان عامر بن حفص سحیم عجیفی، نامش عامر و لقب او سحیم بوده است و به جهت این‌که خیلی سیاه‌چهره بود، به اسود معروف شد. او عالم به اخبار، انساب، بدی‌ها و خوبی‌ها و در آنچه که روایت می‌کرد موثق بود. غالباً نمونه‌ای از شعر و اخبار هر شاعری را یادداشت می‌نمود.
[۳] سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲/۱، ص۶۰.


۲ - آثار



ابویقظان کتابی در نسب دارد که متضمن اشعار نیز می‌باشد و عطاء بن مصعب (م ۲۰۰ هـ) آن‌را نقل می‌کند. آثار دیگر او عبارت‌اند از: کتاب النسب الکبیر کتاب النوادر کتاب اخبار تمیم حلف تمیم بعضها بعضا و نسب خندف و اخبارها.

۳ - تاریخ وفات



ابویقظان در سال ۱۹۰ هـ درگذشت. برخی سال وفات او را ۱۷۰ هـ دانسته‌اند.

۴ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۹] ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۶، ص۳۶۱.
[۱۰] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۸۱۳.


۵ - پانویس


 
۱. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۲۳.    
۲. کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۵، ص۵۳.    
۳. سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲/۱، ص۶۰.
۴. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۲۳.    
۵. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۳، ص۱۳۴۲.    
۶. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۷۹.    
۷. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۲۳.    
۸. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۷، ص۱۱۹.    
۹. ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۶، ص۳۶۱.
۱۰. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۸۱۳.


۶ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۱۹، برگرفته از مقاله «ابویقظان عامر بن حفص سحیم».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.